بود در انجیل ، نام مصطفی / آن سر پیغمبران ، بحر صفا
یک امیری زان امیران ، پیش رفت / پیش آن قوم وفااندیش رفت
بعد ماهی گفت خلق : ای مهتران / از امیران کیست بر جایش نشان ؟
بعد از آن چل روز دیگر در ببست / خویش کشت و از وجود خود برست
وآنگهانی ، آن امیران را بخواند / یک به یک تنها به هر یک حرف راند
آن وزیر از اندرون آواز داد / کای مریدان از من این معلوم باد
جمله گفتند : ای وزیر ! انکار نیست / گفت ما چون گفتن اغیار نیست
گفت : حجت های خود کوته کنید / پند را در جان و در دل ، ره کنید
جمله گفتند : ای حکیم رخنه جو / این فریب و این جفا با ما مگو
گفت : هان ای سخرگان گفت و گو / وعظ گفتار زبان و گوش جو