آرشیو برای دسته بندی: شرح و تفسیر دیوان سعدی شیرازی

1) هر آن ناظر که منظوری ندارد / چراغ دولتش نوری ندارد 2) چه کار اندر بهشت آن مدّعی را...

1) مگر نسیم سَحر بوی یار من دارد / که راحت دل امّیدوار من دارد 2) به پای سرو درافتاده...

1) غلام آن سبک روحم که با ما سر گران دارد / جوابش تلخ و ، پنداری شِکر زیر...

1) تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد ؟ / اگر چراغ بمیرد ، صبا چه غم...

1) کس این کند که دل از یار خویش بردارد / مگر کسی که دل از سنگ سخت تر...

1) گر از جفای تو روزی دلم بیازارد / کمند شوق کشانم به صلح بازآرَد 2) ز درد عشق تو...

1) هر که چیزی دوست دارد ، جان و دل بر وی گمارد / هر که محرابش تو باشی...

1) که می رود به شفاعت که دوست بازآرد ؟ / که عیش خلوت بی او کدورتی دارد 2) که...

1) دیدار یارِ غایب دانی چه ذوق دارد ؟ / ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد 2) ای...

1) هر که می با تو خورد ، عربده کرد / هر که روی تو دید ، عشق آورد 2)...