می چکد ژاله بر رُرخِ لاله / المدام المدام یا احباب

روی لاله ، ژاله می چکد . ای دوستان باده بیارید بنوشیم . تکرار باده (مدام) برای تاکید است .[ می چکد = قطره قطره می ریزد . ژاله = شبنم . مدام = شراب را گویند . احباب = دوستان ]

می وزد از چمن نسیمِ بهشت / هان بنوشید دِم به دِم می ناب

از چمن بادِ خوشبوی بهشت می وزد . ای یاران حالا پیوسته باده خالص بنوشید . [ می وزد = باد می وزد . بهشت = جنت . ناب = خالص ]

تختِ زمرد ز دستِ گل به چمن / راحِ چون لعلِ آتشین دریاب

گل در چمن تختِ زُمردی زده است یعنی روی زمین را چمن سبز پوشانیده پس حالا شراب چون لعل ارغوانی تهیه کن . به سلیقه باده نوشان شرب خمر در فصل بهار از سایر فصول مطبوع تر است . ( راح = شراب قرمز )

_ زمرد گوهری است سبز رنگ که در باره اش خواص زیادی نوشته اند از جمله گویند که مارها و عقرب ها از دارنده این گوهر گریزانند . یکی از اعیان ناس نقل می کرد : در سفری که به شهر امد می رفتم راهم از صحرا بود . در کنار جاده ماری دیدم خوابیده . ناگاه مار سرش را بلند کرد همینکه چشمش به من افتاد فوری به پشت برگشت از رفیقم که شخص دانشمند و قاضی بود و به اتفاق هم سفر می کردیم پرسیدم به این حیوان چه رسید که این طور شد . دوستم گفت نگین انگشترت چیست ؟ جواب دادم زمرد است . گفت افعی از دیدن زمرد هلاک می شود . پس آن قاضی از خواص زمرد چند تا برایم بیان کرد و من از آن زمان تا کنون هیچ وقت زمرد را از خود دور نداشته ام .

درِ میخانه بسته اند دگر / اِفتَح یا مُفَتِح الابواب

درِ میخانه را دوباره بسته اند . ای باز کننده درها (مفتح الابواب) دوباره درِ میخانه را باز کن . [ دگر = در این بیت به معنای دوباره است . افتح = باز کن ]

لب و دندانت را حقوقِ نمک / هست بر جان و سینه های کباب

لب چون لعل تو بر سینه های مجروح و کباب شده خیلی حق نمک دارد و سرخی زخم ها از تاثیر لب تو است .

این چنین موسمی عجب باشد / که ببندند میکده بشتاب

در چنین زمانی یعنی در فصل بهار عجب است که درِ میخانه را با این عجله ببندند . [ موسم = زمان مناسب هر چیز . میکده = محل می . شتاب = عجله ]

بر رُخِ ساقی پری پیکر / همچو حافظ بنوش بادۀ ناب

به روی ساقی که اندامی زیبا مانند پری دارد ، مثل حافظ شراب خالص بنوش . یعنی به روی ساقی زیبا نگاه کن و بنوش .