تصنیف چو عاشق می شدم با صدای شهرام ناظری از مجموعه موسیقی های عرفانی دیدارجان
نام تصنیف : چو عاشق می شدم
خواننده : استاد شهرام ناظری
شناسنامه شعر : دیوان غزلیات حافظ شیرازی / گزیده ای از غزل شماره 120
بتی دارم که گردِ گُل ز سنبل سایبان دارد / بهارِ عارضش خطی به خونِ ارغوان دارد
ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می بینم / کمین از گوشه ای کردست و تیر اندر کمان دارد
خدا را دادِ من بستان از او ای شحنۀ مجلس / که می با دیگری خوردست و با من سر گران دارد
چو افتادست در این ره که هر سلطان معنی را / در این درگاه می بینم که سر بر آسمان دارد
چو عاشق می شدم گفتم که بردم گوهرِ مقصود / ندانستم که این دریا چه موجِ خون فشان دارد
1) ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما / افتاده در غرقابه ای ، تا خود که داند آشنا…
1) هر آن ناظر که منظوری ندارد / چراغ دولتش نوری ندارد 2) چه کار اندر بهشت آن مدّعی را…
1) ای بادِ بی آرامِ ما ، با گُل بگو پیغام ما / که : ای گُل ، گُریز اندر…
1) مگر نسیم سَحر بوی یار من دارد / که راحت دل امّیدوار من دارد 2) به پای سرو درافتاده…
1) ای نوبهارِ عاشقان ، داری خبر از یارِ ما ؟ / ای از تو آبستن چمن ، و ای…
1) غلام آن سبک روحم که با ما سر گران دارد / جوابش تلخ و ، پنداری شِکر زیر زبان…