593) عاشقی بوده ست در ایّامِ پیش / پاسبانِ عهد اندر عهدِ خویش 594) سال ها در بندِ وصلِ ماهِ...
557) گفت آن مرغ : این سزای او بُوَد / که فسونِ زاهدان را بشنود 558) گفت زاهد : نه...
542) پاسبانی خُفت ، دزد اسباب بُرد / رخت ها را زیر هر خاکی فشرد 543) روز شد ، بیدار...
478) مرغ گفتش : خواجه در خلوت مَایست / دینِ احمد را ترهّب نیک نیست 479) از ترهّب نهی کرده...
467) آن یکی قُچ داشت ، از پس می کشید / دزد قُچ را بُرد ، حبلش را بُرید 468)...
435) رفت مُرغی در میانِ مرغزار / بود آنجا دام از بهرِ شکار 436) دانۀ چندی نهاده بر زمین /...
401) پس بگفتند آن امیران کین فنی ست / از عنایتهاش ، کارِ جهد نیست 402) قسمتِ حقّست مَه را...
385) چون امیران از حسد جوشان شدند / عاقبت بر شاهِ خود طعنه زدند 386) کین اَیازِ تو ندارد سی...
353) کُلَّما هُم اَوقَدُوا نارَالوَغی / أطفَاَ الله نارَهُم حَتَّی انطَفا 354) عزم کرده که دلا آنجا مَایست / گشته...
322) چون بپیوستی بِدآن ای زینهار / چند نالی در ندامت زار زار 323) نام ، میری و وزیری و...